jafjaf

Puravida#6 Rincon de la Veija: gordeldier en paarden;) Na weer een uitdagende rit, 1 heel uur over de laatste 17 kilometer gedaan,  kwamen we aan op een prachtige plek midden in de natuur. Een echt paradijslijk resort, inclusief spa, hotsprings, botanische tuin, frogpond en butterfly garden, Hier wilden we een Freek Vonk wandeling bij de nog actieve vulkaan maken. Maar helaas zaten we aan de verkeerde kant van de vulkaan😂. Hemelsbreed misschien 15km, maar m.n. door de enorm slechte wegen was het rangerstation waar de wandeling begint nog 1u45 rijden. Daar hadden we geen zin meer in. Dus we zaten drie dagen 'opgesloten' in ons resort. Geen straf met 4 thermische baden  en 1 zwembad met glijbaan en de tuinen en cocktails op het terrein. Het weer was hier wel echt regenwoudachtig te noemen. Wisselvallig met enorme plensbuien. Niet erg in een van de baden, wel jammer voor andere tourtjes/wandelingen We hebben hier paardgereden. Linn helemaal gelukkig! Op het paard door riviertjes

Puravida#5 Monteverde: springspin, neusbeer Na la fortuna gingen we naar de andere kant van de bergen. We hebben daar een luxe huisje hoog op de berg met bubbelbad, eigen keuken en uitzicht op de golfo di nicoya én op Lucas' eigen eiland: San Lucas. Geen zwembad alleen, want het is hier echt regenwoud, hoger gelegen en dus iets kouder, in een nevelwoud. Maar 1% van alle bossen ter wereld is nevelwoud en het houdt in dat er altijd een mist hangt, mos aan de hele boom groeit en er heel veel biodiversiteit is. Wij hebben  helaas vooral de mist/regen meegemaakt en weinig dieren gezien. Het begon al onderweg hierheen. Heel verstandig (zeker achteraf) hadden we al gekozen voor een omweg via route 1, de panamerican highway, om enkele dirtroads te vermijden -leuk dat we onderweg ook nog een echte gaucho-gathering tegenkwamen- De kuilen in de weg zijn hier niet mis te verstaan, zelfs niet met een SUV. Op route 605, toch een 'geasfalteerde' weg, werden we halverwege al geattendeerd d

Puravida#4 La fortuna dag 1: kaaiman, gifkikker, ara's Van sarapiqui naar la fortuna is maar 1,5uur rijden..Dus we hebben lekker rustig aan gedaan en zijn eerst nog in de tuin van ons hotel in sarapiqui op kaaimanjacht gegaan, nu succesvol! Ook hebben we er nog een gifkikkertje gezien, met mooie blauw-rode kleuren. De dag begon alweer goed! Ons hotel in la fortuna ligt 'aan de strip' achter een pizzeria. Het is eerder een soort hostel, met zwembad in een kleine tuin, met uitzicht op de vulkaan. Ook heeft er net een gele vogel een nestje gemaakt en wordt er druk heen en weer gevlogen. Ook vliegen er af en toe ara's voorbij. Leuk om te zien! We hebben bij de pizzaria gegeten en zijn een bijzonder ingewikkeld ijsje gaan halen (100 keuzes én 100 voor toppings; er stonden 4 mensen in de rij voor ons en we hebben een half uur gewacht).  La fortuna dag 2: brulaap, (dode) schorpioen ,  Vamdaag weer een actieve dag. We zijn naar het mystico park, ofwel hanging bridges park gewee

Puravida#3  Sarapiqui dag 1: krokodil, groene kikker met rode ogen, jezushagedis Donderdagochtend vanuit de boot terug van Tortuguero op een rivierstrandje tóch nog een krokodil gespot! Een mooi begin van de dag! Daarna met de auto naar Sarapiqui gereden. Daar kwamen we rond drie uur aan, dus lekker bij het zwembad gezeten en bij het hotel gegeten. Het hotel is eerder een soort dierentuin zonder hekken. Op het terrein hebben we al toekans, zwart/rode vogels, kolobri's en dé kikker van costa rica gezien: de red-eyed-tree-frog, oftewel roodoogmakikikker! Check! Ze zijn vooral 's nachts te zien en bij het hotel kon je zaklampjes krijgen om ze te gaan zoeken, eventueel met privé-gids/staff. Er zater er wel tien! Er is ook nog een vijvergedeelte waar iig één kaaiman zit en soms een luiaard. Sarapiqui dag 2: slapende congo-apen, verschillende hagedissen, vogels, bullfrog Ook in Sarapiqui wederom gewekt door de brulapen. Nog steeds niet gezien alleen:). Jeroen is om zes uur op kaaiman

Puravida#2  Tortuguero dag 1: leguaan, toekan, grote spin, wasbeer  Na een prachtige autorit van 2 ½ uur door de jungle-bergen en glooiende heuvels met bananenplantages werden we op de parkeerplaats van la Pavona ontvangen door de kapitein van de boot naar Tortuguero: De boot stond meteen klaar:). Tortuguero is een national park met veel wildlife dat alleen per boot of vliegtuig te bereiken is en ligt volledig geisoleerd, vlakbij Nicaragua. Op de 'speedy'  boottocht over de rivier hebben we al veel mooie (roof)vogels en een leguaan gezien. De krokodillen waarvoor werd gewaarschuwd, hielden zich nog schuil… Bij de lodge werden we ontvangen met een verfrissend perzikdrankje en zijn we meteen het zwembad ingesprongen. Het was er maandag 31 graden. Eind van de middag zijn we met de watertaxi tortuguero village ingegaan. Een toeristisch dorpje met veel restaurantjes en cocktailbars die we dan ook uitgeprobeerd hebben. Er waren ook toekans en een leguaan in hartje centrum en zelfs in

Puravida#1 Na een lange reis (met wat extra tijd in Newark New York) waren we nog net op tijd in San Jose om onze vette SUV op te halen. Om 24 uur konden we met ons eerste Costa Ricaanse biertje proosten op de goede aankomst (en daarna snel naar bed:). We waren om 6uur vertokken en zonder tijdsverschil toch 26 uur onderweg geweest... Maar wel meteen in het goede dag-en nachtritme en op tijd op voor een heerlijk ontbijt met pancakes, local koffie en verse meloen en ananas. Daarna lopend het stadje in. (2 miljoen inwoners, maar zo voelt het niet) Het centrum is eigenlijk een lange, westerse (maar dan nét niet) winkelstraat, waar ze je met microfoon in de hand via een geluidsbox kledingwinkels in proberen te lokken en er veel slagers en zoete bakkers zijn. We hebben ook geen enkel toeristisch winkeltje gezien. Overal zijn ze nog erg bezig met corona, in een speelgoedwinkel werden én onze handen ingespoten én onze temperatuur gemeten, maar verder heeft hygiene op straat niet echt prioritei